Jak przygotować dziecko?

Pierwsze dni to bardzo ważny moment w życiu Twojej pociechy. Dowiedz się w jaki sposób przygotować dziecko.

Mamo, tato… idę do przedszkola !!!

Ważne informacje dla rodziców dotyczące adaptacji dziecka do przedszkola

Co można zrobić zanim nastąpi ten dzień

Raz podjęta decyzja powinna być konsekwentnie realizowana. Rodzice muszą być przekonani, że pójście dziecka do przedszkola jest decyzją najlepszą zarówno dla nich, jak i dla niego. Jeżeli chcemy, żeby dziecko przyjęło naszą decyzję z ufnością, bezwzględnie nie możemy okazać mu naszego wahania i wątpliwości. Na pewno trzeba dziecko oswoić z myślą pójścia do przedszkola i cierpliwie tłumaczyć: Mama chodzi do pracy. Tatuś też chodzi do pracy. Siostra chodzi do szkoły. W domu nikogo nie ma i dlatego ty musisz chodzić do przedszkola

Opowiadaj dziecku jak to było, kiedy rodzice chodzili do przedszkola. Jeśli znacie jakiegoś przedszkolaka to również można z nim porozmawiać o przedszkolu tak aby wasze dziecko to słyszało.

Nastaw dziecko pozytywnie. Opowiadając dziecku o przedszkolu, mów tylko pozytywnie, np. w przedszkolu jest dużo dzieci, które bawią się kolorowymi zabawkami. Jest tam bardzo wesoło i przyjemnie…

Dobrze jest też powiedzieć dziecku, kto będzie je zaprowadzał do przedszkola, a kto odbierał. Ważne, by zawsze trzymać się ustalonego porządku.

Naucz dziecko samodzielności. Pierwsze dni pobytu dziecka w przedszkolu to duży stres, który narasta w przypadku, gdy dziecko jest mało samodzielne. Aby ten stres choć trochę zminimalizować, należy wcześniej zadbać, by dziecko (na miarę swoich możliwości) radziło sobie w takich sytuacjach, jak: * Zgłaszanie potrzeb fizjologicznych.
* Samoobsługa w toalecie (podcieranie, podciąganie majtek, spuszczanie wody)
* Ubieranie i rozbieranie się w sali (szatni).
* Siedzenie podczas posiłku przy stole, trzymanie łyżki, widelca.
* Samodzielne jedzenie.

Wspólnie wybierzcie się na zakupy kapci, kocyka…… rzeczy potrzebnych do przedszkola – niech to będzie fajna zabawa.

Dziecko do roli przedszkolaka powinno być przygotowywane stopniowo, nie róbmy wszystkiego na raz. Rozciągnijmy ten proces w czasie, aby mogło oswoić się z myślą o tym, że pójdzie do przedszkola. Rodzic nie może przebyć drogi rozwojowej za dziecko. Ono samo musi pokonywać kolejne etapy, a dorosły tylko je wspierać i wspomagać.

Cenne rady dla rodziców:

  • * Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je, życz miłego dnia, oddaj pani pod opiekę i wyjdź
  • * Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu, jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami może wszystko wymusić
  • * Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz, kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz mu dać malutki prezencik, ale nie może być to forma przekupywania
  • * Nie wymuszaj na dziecku, aby zaraz po powrocie do domu opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres
  • * Mamo, jeśli dziecko przy pożegnaniu z tobą bardzo płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je tata, może rozstania z tata są mniej bolesne
  • * Ciesz się i wykazuj zadowolenie z każdego przejawu samodzielności u dziecka

Prosimy!!!

Nie płacz przy dziecku i nie okazuj zdenerwowania – to się udziela!!!

PAMIĘTAJ!!!! Żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze z uśmiechem!!!! TO DZIAŁA

Czego rodzice nie powinni:

* Straszyć dziecka przedszkolem – nigdy nie mówić: Poczekaj no, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku!, wszystko powiem pani w przedszkolu!, jak będziesz niegrzeczny to pani cię zabierze!

* Posyłać do przedszkola dziecka, które nigdy dotąd nie zostawało bez mamy – taki początek skazany jest z góry na niepowodzenie

* Zaglądać po pożegnaniu do sali, by sprawdzić czy dziecko się bawi. Jeśli nasza pociecha to zauważy, resztę dnia spędzi przy drzwiach, bo skoro mama zajrzała raz, to może jeszcze raz  zajrzy.

* Dzwonić do przedszkola z pytaniem jak sobie radzi nasza pociecha. Zwykle jest tak, że rodzice niepokoją się dużo bardziej niż ich dzieci. Dziecko po 10 – 15 minutach rozgląda się wokoło i zaczyna bawić, za to mama bardzo zdenerwowana dzwoni kilkakrotnie do przedszkola, by się upewnić, jakie jest samopoczucie jej dziecka. Każdy telefon to konieczność wyjścia z sali wychowawczyni, a więc dodatkowe zachwianie i tak już mocno nadszarpniętego poczucia bezpieczeństwa. W razie jakichkolwiek problemów nauczycielka zawsze zadzwoni sama do Państwa! (telefony do rodziców są w karcie zgłoszenia)

* Poddawać się! Jeśli rodzice wzruszeni łzami bądź zdenerwowaniem i tupaniem swojej latorośli zdecydują się zostawić dziecko, jeszcze tylko dzisiaj w domu, jest to sygnał dla małego inteligenta, aby jeszcze bardziej demonstrować swoje niezadowolenie. Zwykle jest tak, że jedno ustępstwo rodzica sprawia, że wcześniej czy później dziecko postawi na swoim i zostanie w domu na dłużej. Uwierzcie, następnego dnia nie będzie lepiej. 

Pierwsze dni dzieci w przedszkolu to moment bardzo ważny w życiu Waszej pociechy. Wszyscy (zarówno Rodzice i osoby podejmujące się opieki) zdajemy sobie sprawę jak duży może to być problem.

To również czas wstępnego rozwiania wątpliwości Rodziców. Zdajemy sobie sprawę, że moment rozstania dziecka z Rodzicami to również moment bardzo ciężki dla Rodziców. Nie zawsze są do końca przekonani o tym, że dobrze robią oddając dziecko pod opiekę osób obcych i w związku z tym „targają” nimi sprzeczne uczucia. Aby proces adaptacyjny przebiegał sprawnie, musi zaistnieć ścisła współpraca między Rodzicami a osobami, które opiekować się będą dziećmi w przedszkolu. Nasz wspólny wysiłek ułatwi dzieciom przystosowanie się do nowego środowiska.


KOCHANA MAMO I TATO

PAMIĘTAJCIE ABY PRZYPROWADZIĆ MNIE DO PRZEDSZKOLA DO GODZINY 8.00

POŻEGNANIE NIECH BĘDZIE KRÓTKIE, BO W PRZEDSZKOLU BĘDZIE FAJNIEPOMIMO MOICH ŁEZ, KTÓRE CZASAMI POLECĄ

PRZYJDŹCIE PO MNIE DOPIERO PO 14.00, BO MUSZĘ W SPOKOJU ZJEŚĆ PODWIECZOREK

JAK PO MNIE PRZYJDZIECIE TO POPROŚCIE MOJĄ PANIA ABY MNIE ZAWOŁAŁA Z SALI. MOI KOLEDZY NIE BĘDĄ WTEDY TĘSKNIĆ ZA SWOIMI RODZICAMI

NIE PYTAJCIE MNIE CZY PŁAKAŁEM I CZY BYŁO MI SMUTNO ALE POCHWALCIE MNIE. DOCEŃCIE, ŻE DAŁEM RADĘ, BO MAM DOPIERO 3 LATA.

MOŻECIE MI TEŻ SPRAWIĆ MAŁĄ NIESPODZIANKĘ

PRZEZ PIERWSZE DNI DAJ SZANSĘ MOIM PANIOM ABY MNIE POZNAŁY. ZA JAKIŚ CZAS ODPOWIEDZĄ NA WSZYSTKIE WASZE PYTANIA

MOJE RZECZY NIECH BĘDĄ PODPISANE. WTEDY MOIM PANIOM ŁATWIEJ BĘDZIE JE ZNALEŹĆ

Scroll to Top